Blah Blah Blogs! National Mascot este Artist Awards!

ipinapa-abot ng mga alagad ng sinig ang
kanilang pagluluksa sa kamatayan ng sining sa bansa

Napansin ko lang na sa taong ito ang pinakakontrobersyal na National Artist Awards... lalo na sa isyu ng dagdag bawas...gayun din sa qualifications ng mga napiling nanalo...

nakakaintriga rin dahil ang mga napipili sa patimpalak na ito ay makakatangap ng parangal mula sa CCP at iba pang cultural institutions, gayun din ang stipend mula sa pamahalaan. Ang award na ito ay nagaganap sa loob ng ilang taon bago ang susunod na paparangalan.

So ang tanong karapat dapat ba sila sa parangal o talagang may "palakasan" na ginamit para makuha ito...

...

Para sa akin, malaki ang pagkakamali ng pumili sa ilan sa mga National Artist lalo na kay Carlo J Caparas, sinasabi daw niya na nagbigay siya ng trabaho sa mga pinoy... pero alam niyo ba na maraming pinoy strips ang natangal sa inquirer para magkaroon lang ng espasyo ang kanyang drawing na hindi naman pumatok. Isa pa, nag-invest ang gobyerno ng ilang milyon para "irevive" ang kanyang komiks industry, na hindi na naman pumatok, sayang ang pera ng bayan(bumili pa naman ako sa akalang maganda... pero korny eh at hindi kasing astig ng kina larry alcala). Hindi ko rin matangal sa isip ko na magmumudmod siya ng pera sa mahihirap para sabihin "mahal" daw siya, proof is ABS video caparas giving money to an old woman. Vote buying o Pamerienda?

Napintig din ang tenga ko sa sinabi niya sa startalk na "karapat dapat siya at dapat higit pa". Grr... at ang dahilan kung bakit daw siya niyuyurak ay dahil daw mahirap siya...(meh ganun?pero marami ding national artist ang galing sa hirap!), mga elitista ang kumakalaban sa kanya... (so elite na pala ako, hahaha) At hindi ba obvious sa kanya na sinusuka na siya ng mga kartoonista at mga iba pang artist ng bayan, sa mga blogs at strips na pinapublish sa buong pilipinas at sa buong mundo. Nangaling na rin sa bibig ng mga tunay na National Artist ang kanilang saloobin...

AT KUNG TUNAY ARTIST KA, HINDI MO HINAHANGAD ANG ANUMANG PARANGAL KUNDI ANG ALAB SA SINING!

Ang National Artist ay parang proseso ng pagiging santo, dapat salaing mabuti, inaabot ng matagal na panahon. At ang mga pinaparangalan ay hindi inisip noong buhay sila na makuha ang parangal na ito. Delikadesa ika nga...

Dapat maging sensitibo si G. Caparas sa pulso ng bayan, kung yung mga komiks niya ngayon di na bumenta, ibig sabihin naging stagnant lang siya sa style niya, gone are the massacre movies na bida pa si kris aquino. Ika nga, walang permanence, hot item na lang ng nakaraan. Ako, tumatawa pa ako sa mga komiks na gawa noong 1930s at 1950s. At sa tingin ko ganun din ang iba.

Totoo na hindi ko na-abutan ang lahat ng gawa niya... pero nagsimula din ako sa gitna upang pakingan ang panig niya (napabili pa nga ako ng komiks niya di ba?) pero may mali talaga eh at hindi na ito madedeny...


ang haba naman... kaya binlog ko na ... hahaha
for the other controversial National Artist...i forgot her name... I'm still gathering the facts before sharing again ...

GO YELLOW: A Tribute to Cory Aquino...

tie a yellow ribbon 'round the old oak tree..

Nakakalungkot na balita ang sumalubong sa akin sa umaga ng sabado. Matapos ang masayang bonding ng mga kaibigan ko sa SCA, hindi kami agad nakauwi dahil sa malakas na pagbuhos ng ulan at hangin. Ang akala ko ito ay dulot ng bagyong Jolina. Nakauwi naman ako ng ligtas nung umagang iyon. Nungit sa pagsikat ng araw, tila bumuhos na ang malamig na tubig sa akin. Tumawag ang tita ko, at sinabi na wala na si cory...

Bigla ko ring na-alaala ang ganitong eksena nung namatay ang tatay ko. Sa totoo lang hindi ko pa siya nakausap ng personal. Nakikita ko lang siya from a distance at dun lang. Pero malalim din ang impluwensya niya sa akin dahil sa kanyang pananampalataya. Super Bilib ako sa kanayang aktibo sa simbahan. Kaya nga makikita ang malalim na samahan nila ni Cardinal Sin noon. Sa mga panahon na ako ay dumadaan sa pagsubok ko sa buhay. Maraming instances na may kinalaman si Tita Cory upang maunawaan ko ang kalooban ng Diyos at lalong ibigay ang tiwala sa maykapal. One instance was when I was watching the EDSA people power 1 on TV. Korny, oo... pero naunawaan at napahalagahan ko yung moment na yun.

From a housewife to the precidency...

Hindi inaasahan ni Cory ang ganung pangyayari, sa totoo lang mas ninais niya na maging simpleng maybahay na tinataguyod ang kanyang pamilya. Isang simpleng nanampalataya na nagamit ito bilang batayan sa pagpapalakad ng bansang matinding nasugatan sa madugong mundo ng pulitika. At kitang kita ito kahit sa kanyang pag-upo sa pagkapangulo. Bumaba siya at ipinahayag ang pagiging mapagmatiyag sa kalagayan ng bansa. Hindi niya hinangad ang magtagal sa pulitika, kahit marami na ang umudyok sa kanya.
Tulad ng pangako ko ay naging personal na adbokasiya ang GO YELLOW bilang supporta habang siya ay nasa ospital pa. Mula sa blogs, e-mail, at pictures patuloy ang aking makakaya upang magsolicit ng dasal para sa kanya. Noong nakaraang mga araw din ay kinukuhanan ko ng litrato ang mga lugar na may nakakabit na yellow ribbon. Sa skul, sa kalye, sa mga poste at iba pa. Mula rin sa maliit na bagay, tila may pakonsenya siya sa mga pinoy. Sabi nga "The Filipino is woth dying for", at mula dito, nagbago ang kasaysayan sa pagbalik ng demokrasya sa bansa.
Susubukan kong bukas na makapunta sa kanyang burol sa Manila Catedral at sana mapalad akong makita siya. Di ko rin alam kung dami ng taong bubuhos doon. At sa mga litrato kong nagpapakita ng yellow ribbon, ito na ang aming alay sa kanyang pagiging isang minamahal ang Diyos.
Sa ngayon, patuloy pa rin ako, nawala man siya, ang kanyang gawain na nakaimpluwensya sa kapwa at sa aking bayan. Sanawa ay maipahayag ko ito ng buong puso at may matibay na pananampalataya sa isa sa mga inspirasyon nating lahat.

Eto ang isang dasal niya na tila isang indikasyon sa hirap na pinapasa niya...

Prayer For A Happy Death by Cory Aquino

Almighty God, most merciful Father
You alone know the time
You alone know the hour
You alone know the moment
When I shall breathe my last.

So, remind me each day,
most loving Father
To be the best that I can be.
To be humble, to be kind,
To be patient, to be true.
To embrace what is good,
To reject what is evil,
To adore only You.

When the final moment does come
Let not my loved ones grieve for long.
Let them comfort each other
And let them know
how much happiness
They brought into my life.
Let them pray for me,
As I will continue to pray for them,
Hoping that they will always pray
for each other.

Let them know that they made possible
Whatever good I offered to our world.
And let them realize that our separation
Is just for a short while
As we prepare for our reunion in eternity.

Our Father in heaven,
You alone are my hope.
You alone are my salvation.
Thank you for your unconditional love, Amen.

Blah Blah Blogs! State of the Nation Address...

"I did not become President to be popular. To work, to lead, to protect and preserve our country, our people, that is why I became President. When my father left the Presidency, we were second to Japan. I want our Republic to be ready for the first world in 20 years." - President Gloria Macapagal Arroyo

Its the time of the year that we've been waiting. Its not a holiday nor a party, its the State of the Nation Address of the president, which sould be her last one, again is heard troughgout the nation and the whole world. Similar to the State of the Union Address in the United States. This event is actually included in the constitution. In which the situation of the republic should be reported. As usual also is the rants, raves, and praises from various groups, politician, and even the common tao. In the past SONA of PGMA, she would always present her achievements for the nation. As an economist, of course the speech is almost about the situation of the economy.
It started with a few seconds of silence to pray for the former president, Corazon Aquino. After that the ambiance begins to change. According to her, the economy has been stable and also there were progress in various sectors that is what she say are "proofs" of economic progress. Also what left a mark in me was the quotation above. Meaning she did a good job and stayed to be a busy president at the cost of her approval rating from the masses. Well, she was right about that one, however for me and even analysts say that the SONA lacks sincerity and also other elements that the people really wants to know. One of which is if she would completely step down from office after her term next year. Also her speech was also filled with words against her critics, most of them former allies. No names were mentioned, but the public knows who they are. It seems the speech was her way to fight back in the word wars.
Later within this day the Catholic Bishops Conference of the Philippines gave a statement about the SONA. Their verdict, GMA is lying. She may impress the audience with economic achivements on a macroscale, which could not be understood by the average pinoy, however failed in showing what the people really are experiencing today. We must take note that the CBCP did told the public to listen to the SONA before criticizing. Which they (and us too) did. Note that even religous leaders do see flaws, visble and big flaws in the regime.
Summing everthing here, we do see old, ugly things that remains unchanged or even got worse. There are some good news, but its not enough o its very unnoticed by the public itself. Puns were obvious and fierce against critics but failed to see its own weakness and never aknowledge that situation. Probably out of pride or the security issues what they are very much afraid of. NO, I am not happy with the SONA. Rather it seems more like a variety show entertaining the masses on an afternoon, yet not interesting enough to think that these are the real situation of the nation.
Actually, I do like GMA in her habits and ideas. She does on the spot inspection and criticizism with her subbordinates just to make it right. She is very hard working and very idealistic with project that are really good for the economy. Like giving bitter medicine to his son, she made those efforts just to keep the economy afloat. However, her power was used to be abusive to clear her name, used the position as a business opportunity, and is likes to keep things in secret. I did not feel sincerity in her infamous "I am sorry" speech. With countless files of corruption and human rights abuse, Its not right to jst say the economy is OK or better. So where do I stand. Just like Aristotle, I stand on the middle first but seeing and observing these reasons, I am now glued to be an opposition, yet I am not for any party. But to be probably with the side of the Filipinos, which are the people that we true heroes that saved us from damnation. Hope we see a new face with a better strategy for the country.

Mabuhay ang Pilipinas!

Blah Blah Blogs: Ayoko ng Chacha! hmph!

Siguro tama lang naman ang maki-alam sa bayan kahit isa ka lang simpleng mamayanan. Yan ang paniniwala ako, kasi kung lalaki tayong walang pakialam, wala tayong sisihin sa huli kundi ang ating sarili. Hindi naman ako aktibista, isa lang akong simpleng pinoy (slash) blogger. Pero mula sa munti kong blog ay nais kong maipahayag ang aking pag-tutol sa CHACHA. Hindi pa ito ang tamang oras at ito'y ginawa sa paraan na hindi kaaya-aya sa damdamin ng masa. OK naman ako sa pagbabago yun lang dapat sa mga kailangan ng bansa ang ating tutukan, dahil kahit baguhin man natin ang struktura ng gobyerno ng kahit ilang libong beses, kung bulok pa rin ang pamamahala nito ay balewala. Kaya mahalaga rin pagsabihan ang ating mga solon na maging boses talaga ng masa at hindi dahil kakampi nila ang makikinabang.
Nakablog na naman ako dahil ito nga daw ang araw upang ipahayag ang pagtutol sa chacha sa pamamgitan ng internet na sa ngayon ay isang mahalagang paraan upang mahikayat ang ating mga kababayan para sa ipaglalaban para sa ikabubuti ng bayan. Sa tingin ko, hindi ako makikita sa mga rally o semminar tungkol sa isyung ito dahil sinisikap ko rin na maging kapakipakinabang na mamayanan ng Pilipinas. Pero bilang isang blogger, alam ko na ang aking mga pananalita ay maaring makaimpluwensya o makamulat ng mata ng ating mga kababayan sa talakayang ito.
Hindi ko na rin kailangang isa-isahin ang detalye ukol dito dahil sapat na ang ating nakikita at nalalaman ukol sa kalgayang pulitikal ng bansa. Hindi tayo magpapaloko. At isa pa, marami din mga blogs at website para kumuha ng mga impormasyon dito. Kaya ang hangad ng blog na ito ay nag-aanyaya na maging mulat, totoo at maging sinsero nawa ang mga tao upang makibahagi sa kalagayan ng bansa. Marami pa rin kasi ang wala nang gana o kusa upang maki-alam sa lagay ng bansa. Masarap din sa huli na may ginawa kang isang mabuting bagay kahit ito ay maliit, kaysa hindi ito gawin at pagsisihan sa huli.
Ano pa man, may pag-asa pa rin ako na dapat manaig ang nais ng bayan na tutulan ang ganitong pangyayari. Tandaan tayo ay nasa demokrasya, na sa atin dapat ang kapangyarihan sa bansa at ang nasa pamahalaan ay nangakong maging lingkod ng bayan.

Blah Blah Blogs: GO YELLOW!

GO YELLOW!

tie a yellow ribbon 'round the old oak tree..

Sabi daw nila, ang dilaw ay simbolo ng kaduwagan, isang kulay ay nagsasabi magdahan dahan, mag-ingat ika nga. Ngunit kadalasan ang dilaw ay may kinalaman sa katingkadan ng kalooban. Hindi ba't ang ginto ay parang dilaw din kung tutuusin? At sa ating kasaysayan, naitatak na ito sa ating henerasyon at sa kasaysayan bilang kulay ng paglaban, pananampalataya, at katatagan.
Ngayon ay nahaharap sa isang matinding pagsubok ang pangulong aquino. Mula nang malaman ng bayan ang kanyang problema sa kalusugan hangang sa mga oras na ito, siya at patuloy siyang lumalaban. Ka kabila naman ng ganitong pangyayari, may mga tao pa rin na lumalapastangan sa sitwasyon tulad ng mga pekeng text sa umano'y pumanaw na daw si Tita Cory.
Hindi ako kamag-anak, ni kailbigan ng pamilya Aquino. Hindi rin ako taga-Tarlac, pinapahalagan ko siya dahil sa pagiging totoo niya sa kanyang sarili at manindigan para sa katotohanan. Mula sa isang maybahay ng isang bayaning senador ay ipinakita niya ang kanyang potential sa pamamahala ng bansa. Sa tingin ko, siya ang unang ina ng bayan. Sino ba ang maymasasabi na masama sa kanyang buhay. Isang masigasig na Katoliko, Ina sa kanyang mga anak. At pagmamahal sa kanyang mga nakakasalamuhang mga kababayan at kaibigan.
Ginawa ko ang Blog na ito, upang maging testimonya nawa ito sa kanyang impluwensya sa bansa at sa mundo. Ang kampanyang GO YELLOW ay bilang supporta sa kanya at pagpapalaganap nito sa internet. Sana sa mga sumusunod na araw ay mas mahabang bahaginan ang mailagay ko dito bilang pagkukunan ng inspirasyon. Marami na rin ang gumawa ng kanilang paraan upang makibahagi sa dating pangulo. Sa facebook, twitter at maging sa mismong website. Kaya sabay-sabay pa rin ang panalangin sa kanyang paggaling at ang kanyang halimbawa ay manaig sa atin bilang pilipino.

GO YELLOW!

Blah Blah Blogs ... the curse of FACEBOOK...

unang una, add niyo ako sa facebook sa may link sa babang gilid...

ngayong friends na tayo sa facebook ...
isang trivia lang din... ang pinaka una kong post sa blogger ay nangyari ng March 31, 2003... so mga 6 years na... bago pa lang ang blogger nun... so whats my point... yabang lang, pero totoo at wala naman akong nasasaktan na tao di ba?

sige lets continue...

kung may FB (facebook) account ka na, malamang mas tumatagal na ang pananatili mo sa computer... may mga ilang beses na nasunog ang sinaing niyo... sa school o sa trabaho, iniisip mo kung paano ka makakalevel up... ang mafia wars? Barn Buddy? Farm Town? Restaurant City? At marami pang iba. pansin niyo rin ang tagal ng post ko ulit sa blogger ko di ba? Pero binigyan ko uli ng pagkakataon ang pagbalik sa sinimulan ako, syempre ang Blah Blah Blogs!
Hindi naman natin kinukondena ang facebook, sa katunayan nakakatulong nga ito para ma promote ang site na ito! Malaki din ang tulong nito upang makita ko ang maraming long lost friends... joined the TEN group... organized SCA... promoted events... won gift certificates...the possibilities are increasing everyday! I hope this site wont be forgotten easily, and I see no reason para umalis.
Ang tanong naman ay kamusta na sila friendster? Multiply? Nag-upgrade din sila dahil sa kompetisyon... pero wala pa rin, nilalangaw na nga eh... halos lahat ng contacts ko ay nasa facebook na, lalo na may chat function kaya nalaos din ang YM...pero dahil hindi naman lahat naka facebook, may laban pa sila.
May laban na rin ang plurk at twitter... ano pa kaya ang maibibigay ng internet sa atin kinabukasan. Basta, magugulat na lang tayo...BOO!

Blah Blah Blogs: Tribute to Michael Jackson...

Sa totoo lang hindi ako die hard fan ni Michael Jackson, pero gusto ko yung mga kanta niya. Di nga ako marunong ng moonwalk, at hindi ako nagparetoke ng mukha. Pero sa mga idol ko sa music, idol nila si Michael Jackson, kaya kahit paano diggs ko na rin siya. Tangalin mo lang ang kontrobersya, at niretokeng anyo, maiiwan ang purong talento at pusong mapagmahal. Tao rin naman siya, kaya hindi na kailangan idiin ang kanyang nakaraang kasalanan. Nagtaka ako kaninang umaga dahil sa text ko lang unang nalaman ang balitang pumanaw na siya... may no joke pa talagang nakalagay. Tumungin naman ako CNN, at aba, totoo nga, wala na siya.

Shet.

Yun ang una kong reaksyon, kasi naman nagulat din ako nang namatay din si Farrah Fawcett bago ako natulog. Yun din, hindi naman ako fan pero kilala ko rin siya bilang artista. Aba DOUBLE DEAD, at di lang basta basta, big time, icons ng musika at telebisyon. Parang na-alaala ko yung namatay si FPJ, bigla na lang. At kahit sa kamatayan, may kontrobersya pa rin... haay
Ang hiling ko na lang ay kung nasan man si MJ ay matahimik na ang kaluluwa niya. Buhay siya magpakailanman sa kanyang mga kanta at gawa. Sayang nga na nawala siya ng di ina-asahan, pero ngayong patay na siya, ngayon lang natin naunawaan ang laki ng kontribusyon niya. Siguro malungkot siya nung namatay siya. Sayang, ngayon lang bumuhos ang supporta at pagmamahal. Sayang di rin niya, nasaksihan na kahit hindi siya ganun kabenta ay mas malalim ang kanyang iniwan na impluwensya sa mga tao sa industriya. Pero tama na ang sayang, wala na siya. Kailangan na natin ipagpatuloy ang kanyang magandang halimbawa... kung ano yun... kayo ang dapat makakita...